Υπογονιμότητα
Σήμερα υπολογίζεται ότι 1 στα 3 ζευγάρια θα αντιμετωπίσει έστω και μικρά προβλήματα υπογονιμότητας, ποσοστό το οποίο μπορεί να αυξάνει με αναλογικά με την ηλικία του ζεύγους. Στις περιπτώσεις αυτές, το 30-40% οφείλεται μόνο στον αντρικό παράγοντα (αντρική υπογονιμότητα).
Διερεύνηση της αντρικής υπογονιμότητας
Κατά τη λήψη του ιστορικού θα ανζητηθούν αιτίες της υπογονιμότητας που σχετίζονται με ασθένειες όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η παρωτίτιδα, προηγηθέν χειρουργείο στο ανδρογεννητικό σύστημα, καθώς και σεξουαλικό ιστορικό.
Επίσης, θα ληφθούν πληροφορίες για τυχόν βλαπτικούς περιβαλλοντολογικούς ή και εργασιακούς παράγοντες, όπως συχνή επαφή με οργανικά διαλύματα, βαφές, θερμότητα, προϊόντα ελαίων, βαφές και βαρέα μέταλλα.
Ορισμένα φάρμακα που έχει αποδειχτεί ότι μπορούν να επηρεάσουν τη σπερματογένεση είναι η σπιρονολακτόνη (διουρητικό), αναστολείς διαύλων ασβεστίου (αντι-υπερτασικό), αντι-ανδρογόνα, νιτροφουραντοΐνη (αντιβιοτικό) σε υψηλή δόση, σιμετιδίνη (γαστροπροστατευτικό), κυκλοσπορίνη (ογκολογικό), κολχικίνη (αντιφλεγμονώδες) και ερυθρομυκίνη (αντιβιοτικό).
Κατά την κλινική εξέταση, θα ελεγχθεί η αρχιτεκτονική αρτιότητα του γεννητικού συστήματος, η πιθανή ύπαρξη κιρσοκήλης, ενώ θα εξεταστούν και τα δευτερογενή σεξουαλικά χαρακτηριστικά, όπως η τριχοφυΐα, η μυϊκή μάζα και η χροιά της φωνής.